Meer over mij

Atelier Inge Koenen als onderzoekslab en speeltuin

Tekenen wordt weer kinderspel!
Ik leer je graag spelend tekenen, op een manier die bij je past.

Mijn expertise 

    Waarom ik denk dat ik je hierbij kan helpen:

  • beeldend kunstenaar met een bak aan (materiaal)kennis en ervaring
  • als kunstdocent geef ik al 20 jaar les, aan mensen van 2 tot 80 jaar
  • 1e graads docent tekenen (ABV, Tilburg)
  • studeerde aan Facultad Bellas Artes, Granada (Spanje)
  • ontwikkel en organiseer projecten om de sociale cohesie in buurten te vergroten, De Buurt als Museum
  • inrichten van creatieve etalages, waarvoor ik in 2010 de landelijke 'Etalage van het jaar'-award won
  • jaren was ik docent Tekenen naar de Waarneming aan Academie Artemis (HBO)
  • opleiding Filosoferen met Kinderen en Jongeren aan de ISVW
  • opgenomen in het beroepsregister kinderfilosoof (hoogste level) van CKN
  • post HBO-opleidingen BIK (Beroepskunstenaar in de Klas) en  KiS (Kunstenaars in de Samenleving)
  • Camjo jaar-opleiding (camera journalistiek) en opleiding Mentaal Coach

Daarnaast ben ik dol op samenwerken als we elkaar kunnen versterken!

Wie ik nog meer ben

Hoi,

Ik ben Inge

  • Nieuwsgierigheid en spelen zijn mijn absolute drijfveren
  • Al meer dan 25 jaar samen met selfmade chefkok en wielrenfanaat Peter
  • Ons huis staat vol boeken, stapels boeken: gelezen, nog te lezen, zelfgemaakt, vol ideeën, verhalen, kennis en om vol tekenen. 
  • Onverwacht Hispanofiel door mijn studententijd in Granada (Sp.)
  • Voor sporten loop ik niet warm, behalve vermomd als spel, zoals dansen en trampoline springen
  • Als kind van 10 kon ik al uren tekenen en kende ik alle wilde planten in onze wijde omgeving en als gymnasiast(β) had ik alle exacte vakken mijn afstudeer pakket
  • Ik denk in beelden in plaats van woorden
  • Mijn hoofd is zowel chaotisch als gestructureerd, waar door ik aan de ene kant met gemak een groot community art project organiseer, maar aan de andere kant maar beter niet kan autorijden of koken.
  • Wat ik later wil worden als ik groot ben? Vandaag: danser, operazangeres, beroepsreiziger, onderzoeksbioloog, schaapsherder, eilandbewoner, dichter, boswachter, maar misschien volgende week weer wat anders.

In het korte filmpje hiernaast -of hierboven- leer je me snel wat beter kennen.

Vrijheid om te spelen!

Om vrij te kunnen spelen moet er de ruimte zijn en veiligheid als basisvoorwaarde. Hoe essentieel dat is om je te ontwikkelen heb ik ondervonden tijdens mijn studie aan de kunstacademie.

Hoe het bij mij begon

Tekenen was altijd al mijn tweede taal. Als peuter en kleuter tekende ik naast mensen en huizen, prachtige spinnen en giraffen. Mijn schriftjes op de lagere school stonden vol illustraties bij onderwerpen over de natuur, geschiedenis en aardrijkskunde. Ook tijdens de middelbare school bleef ik tekenen. In de klas vooral decoratieve patronen -want daar oogste ik bewondering mee, niet onbelangrijk voor een puber-, thuis tekende ik wat me écht bezig hield. 

Vanaf een jaar of 9 ging ik al middagen in mijn eentje op pad, de polder in, met zakjes en jampotjes om vondsten in te doen. Wilde planten bestuderen, inzoomend op de vierkante centimeter. Op mijn buik aan de rand van de sloot, kijken wat er leeft, groeit, zwemt. Met een vogelboekje op zak. En met tassen vol schatten naar huis. Thuis stonden grote waterpotten met waterslakken, kikkerdril en wandelende takken.

Mijn hele middelbare schooltijd had ik voor ogen dat ik bioloog ging worden, zo'n ouderwetse, die jaren de jungle in trok om veldonderzoek te doen.  
Tot mijn docent biologie aangaf dat 90% van de biologie studenten in het middelbaar onderwijs terecht kwam. Dat nooit!
Hij wees me er op dat ik van tekenen ook mijn beroep zou kunnen maken. Dat was zo voor de hand liggend dat het voor mij een enorme blinde vlek was. Want moest je daar dan geen ECHT talent voor hebben?

Aangenomen op de kunstacademie!

De academietijd was inspirerend en liet me een totaal nieuwe wereld zien. En de speeltuin die ik in potentie betrad. Het bleek over zoveel meer te gaan dan alleen mooie plaatjes maken! Magisch!

Veiligheid is een basisvoorwaarde

Toch voelde ik me op de academie niet helemaal veilig om voluit te experimenteren en te onderzoeken, door de continue vaak negatieve oordelen van sommige docenten, die voortdurend over mijn schouder meekeken. Dat remde me in mijn artistieke vrijheid, waardoor ik niet kon laten zien wat ik in me had.
Voor mij is je veilig voelen een voorwaarde om vrij te kunnen maken, in de breedste zin van het woord

Atelier Inge Koenen als speeltuin en onderzoekslab

Hoe ik zelf werk:

Over mijn eigen werk:
Een werk begint bij een idee en in mijn hoofd 'blader' ik door alle mogelijke materialen en technieken, tot ik uitkom bij wat daar het best bij past. Foto’s, papier, verf, schoenen, klei, stof, gevonden materiaal...



Afval?

Weggooien is voor mij niet vanzelfsprekend, want wanneer is iets afval?
Als je met andere ogen kijkt, kan iets aftands of onbenulligs ineens enorme onvoorziene potentie hebben!
De wereld is mijn speeltuin en alles is materiaal.

Hoe dan?

Ik snijd, schilder, timmer, lijm, stempel, guts, giet, kneed, borduur, teken, naai, zaag, schroef, fotografeer, knip, scheur en verzamel.
Mijn werk omvat vooral foto’s, installaties en objecten, zorgvuldig gemaakt, met aandacht en geduld.

Mijn eigen werk is te zien op www.ingekoenen.nl 

en komt het best tot z'n recht op PC of laptop (nog niet 'mobile friendly').

Blogartikelen

...
Spelen met je ogen
...
Het ‘het-moet-lijken-syndroom’

Leer me beter kennen via mijn gratis proeverij:

Je interne criticus omzeilen in 5 speelse tekenopdrachten

>